Skąd wzięło się złoto? Historia Goldusta

- Jezus Maria, co sobie pomyśli Dusty? - zastanawiało się wiele osób, gdy 26-letni Dustin Rhodes zaczął paradować po ringach WWF w złotym makijażu i blond peruce na głowie. Dusty Rhodes był jednym z największych twardzieli w branży, chodzącą legendą. Tymczasem jego syna publiczność wyzywała od pedałów.

- Dustin, usiądź - takimi słowami zaczęła się telefoniczna rozmowa Vince'a McMahona ze starszym z braci Rhodes.

Był rok 1995 i 26-letni Dustin Rhodes od kilku miesięcy pozostawał bez pracy. Z WCW wyleciał po marcowym Uncensored, na którym on i jego przeciwnik złamali zakaz krwawienia wprowadzony przez Erica Bischoffa. Na nic się zdały tłumaczenia, że przecież tak było w skrypcie.

- Mam postać, która jest stworzona dla ciebie. Nazywa się Goldust - ciągnął Vince, powoli zagłębiając się w szczegóły. - Nosi szlafrok i perukę. Pochodzi z Hollywood w Kalifornii.

- Perukę? To trochę za wiele - pomyślał w pierwszej chwili Rhodes junior. Ale największy szok był dopiero przed nim. Rzeczywiście musiał usiąść.

- Vince ciągle powtarzał to słowo: androgeniczny. Nie wiedziałem, co to znaczy, więc zaraz po rozmowie sięgnąłem do słownika. Kiedy zrozumiałem, pomyślałem: o kurwa... - wspomina w jednym z wywiadów. - Ale po chwili zastanowienia mówię: okej, chcę to zrobić.

"Androgeniczny" znaczyło tyle, że Goldust miał być trochę kobietą, trochę facetem.

- Goldust to postać, która wyprzedziła swoje czasy. To nie był ani Goon, ani T.L. Hopper - komentuje Vince Russo. I faktycznie, epatujący seksualnością, noszący w sobie tajemnicę heel był nieporównywalnie inny od debiutujących w podobnym czasie hokeisty-wariata [Goon] i hydraulika [Hopper]. Attitude Era nie była jeszcze w planach, a ówczesny produkt WWF najlepiej określa słowo familijny. Goldust wyraźnie zaburzał istniejący porządek.

Jak najdalej od Dusty'ego

Jedna tylko rzecz nie dawała Dustinowi spokoju: czy Goldust to projekt na poważnie, czy też kolejna próba ośmieszenia jego ojca. Wszyscy pamiętali przecież Virgila, czarnoskórego lokaja Teda DiBiase, który swój ring name zaczerpnął od prawdziwego imienia Dusty'ego Rhodesa - Virgil Runnels. Tymczasem teraz on sam miał występować jako Goldust, w czym wielu doszukiwało się ukrytego odniesienia do gimmicku jego ojca z początku lat 70. - Stardust.

Bez względu jednak na motywy Vince'a, młody Rhodes wiedział, że potrzebuje Goldusta bardziej niż czegokolwiek innego. Był dla niego szansą, by w końcu zrobić coś na własny rachunek, coś niezwiązanego z nazwiskiem Rhodes.

Kiedy w 1988 roku jako niespełna 20-letni chłopak stawiał pierwsze zawodowe kroki jako wrestler, marzył tylko, by mówiono o nim "syn Dusty'ego" (zadecydowały o tym raczej względy rodzinne niż chęć zrobienia kariery na skróty). Kilka lat później, gdy zaczął odnosić coraz większe sukcesy, jego największym pragnieniem było uwolnić się od legendy swojego ojca.

- Czułem na sobie zbyt dużą presję. Zrozumiałem, że nigdy nie dorównam mojemu ojcu, że to po prostu niemożliwe - powiedział w dokumencie "The American Dream: The Dusty Rhodes Story".

Było coś jeszcze - w tamtym czasie ojciec i syn nie odzywali się do siebie. Poszło o Terri Runnels, żonę Dustina, której Dusty nigdy nie akceptował. - Puszcza się na prawo i lewo i zależy jej tylko na pieniądzach - mówił o niej za kulisami WCW. To jeszcze bardziej motywowało Dustina do pójścia własną drogą.

Zmiana planów

Początkowo Goldust miał być tylko ekscentrycznym maniakiem filmów. Mówiono o nim "bizarre" - dziwaczny, ale w żadnym wypadku gej. Charakterystyczny złoty makijaż wymyślił sam Dustin, a reszta leżała w rękach Vince'a Russo.

- Kupiłem kilka książek ze słynnymi cytatami z filmów i próbowałem dopasować je do różnych wrestlerów, którzy byliby przeciwnikami Goldusta - wspomina słynny writer w swojej książce.

Plany musiały jednak ulec zmianie, bo publiczność nie zareagowała na Goldusta tak, jak wszyscy się tego spodziewali. Ledwo postawił nogę na ringu, a halę wypełnił okrzyk: Pedał! Pedał! Dustin stał się nerwowy. Bał się, że klapa jest blisko. Pierwszy raz w życiu był heelem, co samo w sobie go przerażało, a tu jeszcze okazało się, że jego postać się zupełnie nie sprzedaje. Taki scenariusz powtarzał się przez kilka następnych tygodni.

W końcu na ratunek przybył Russo: - Dustin, idziemy za chantami. Zrobisz coś, co nie pozostawi wątpliwości, co do orientacji Goldusta.

Młody Rhodes nie chciał tego robić, ale nie bardzo miał wybór. Szybko jednak pozbył się poczucia zażenowania, bo okazało się, że pomysł Russo był strzałem w dziesiątkę, że publika w końcu reaguje na niego tak, jak on ją do tego prowokuje. - To było jak zapalenie światła w ciemnym pokoju - mówi po latach. Pierwszy raz poczuł się dumny z Goldusta.

Rodzice mówią "stop"

Vince McMahon oszalał na punkcie nowego Goldusta. Jim Cornette powiedział nawet, że to "najgorętszy heel w branży". Bardzo pochlebnie na jego temat wypowiadał się też ówczesny mistrz świata Bret Hart. - Goldust był jedną z lepszych postaci, jakie WWF wymyśliło od dłuższego czasu. Dustin robił świetną robotę, grając to obojnacze dziwactwo - pisze w swojej książce Hitman.

Był jednak jeden wrestler, który nie chciał mieć z Goldustem nic wspólnego - Razor Ramon. - Ten program oglądają moje dzieci. Nie chcę, żeby widziały, jak jakiś facet obmacuje ich ojca - tłumaczył. Interweniować musiał sam McMahon.

Feud obu wrestlerów był bardzo odważny, jak na tamte czasy. - Oglądałem walki Razora i dotykałem się. Wysyłałem mu róże od Goldusta. Raz nawet podszedłem do ringu i rozpiąłem swój strój, kiedy pokonywał swojego przeciwnika. Stałem tam, oblizywałem wargi. W końcu pokazałem wymalowane na klacie wielkie serce z napisem "Razor" w samym środku - opowiada Rhodes junior.

Na Royal Rumble 1996 Goldust pokonał Razora i odebrał mu IC title. Jego popularność rosła, a swoje apogeum osiągnęła w okolicach Wrestlemanii XII. To właśnie Goldust, jako jedyna gwiazda WWF, dostał zaproszenie do popularnego talk show Late Night with Conan O'Brien (wystąpił w gimmicku). Był mroczny, a jednocześnie obrzydliwy. Ludzie kochali go nienawidzić.

Goldust o WM XII: - Ta gala w końcu wyciągnęła mnie z butów mojego ojca i wrzuciła w moje własne buty. Po raz pierwszy poczułem, że mam własną tożsamość niezwiązaną z moim ojcem. Shawn i Bret mieli swój Iron Man match, a ja i Roddy Piper wystąpiliśmy tuż przed main eventem. To było niesamowite.

Dobra passa zaczęła się jednak odwracać, bo na WWF spadła masa krytyki. Oburzeni rodzice pisali w listach, że nie życzą sobie, aby ich dzieci oglądały Goldusta. Na postać młodego Rhodesa skarżyli się też gejowscy aktywiści. Vince coraz częściej cenzurował Goldusta, a to musiało się wiązać ze spadkiem w hierarchii. Tym bardziej, że Federacja zainwestowała w innego mrocznego dziwoląga - Mankinda.

Nowy Goldust

Degradacji Goldusta najgłośniej sprzeciwiał się Vince Russo. - Pytałem McMahona: dlaczego chcesz zabić najgorętszą rzecz jaką masz? Powiedział, że zewnętrzna presja była zbyt silna - zwłaszcza ta zza oceanu. Ja nie mogłem nic zrobić, Dustin nie mógł nic zrobić. Postać miała zniknąć.

Dustin i Russo przez wiele miesięcy szukali nowego pomysłu na Goldusta. W końcu ten pierwszy wyskoczył z pomysłem: the Artist Formerly Known As Goldust. - Miałem w głowie osobę, która pomoże Goldustowi stać się zwariowanym, dziwacznym typem. Rodzajem niewolnika. Miałem w głowie obrazek psa prowadzonego na smyczy z kneblem na ustach. Luna Vachon idealnie pasowała do roli Pani - wspomina.

Russo: - Hej, zdesperowani ludzie robią desperackie rzeczy. Co mam wam powiedzieć? Doszło do tego, że już sam nie wiedziałem, czym jest Goldust. Ta postać z tygodnia na tydzień była coraz bardziej powalona.

Skórzane stringi i biustonosz nałożone na zielony uniform, ćwieki, a na dokładkę czerwone włosy - to tylko jedno z wcieleń nowego Goldusta. Wyglądał teraz jak miłośnik sado-maso, zwariowany fetyszysta.

Młody Rhodes przyznaje, że w czasie, gdy wpadł na pomysł tej postaci, był w fatalnej kondycji psychicznej. Zniszczyły go alkohol i narkotyki. Złośliwi mówią, że to wszystko wyjaśnia, bo naprawdę ciężko byłoby wymyślić coś takiego, mając czysty umysł. Podczas jednej z narkotykowych podróży Dustin miał podobno powiedzieć Russo, że za milion dolarów zgodzi się zrobić sobie implanty piersi.

W maju 1998 roku Dustin Rhodes (jako on sam) spalił na Raw strój Goldusta, ogłaszając śmierć tej postaci i obwiniając Vince'a McMahona o stratę rodziny i szacunku. Jednak kilka miesięcy później Goldust powrócił. Zdążył jeszcze raz zdobyć IC title, pokonując Road Dogga.

Wkrótce potem odszedł do WCW, gdzie miał się wcielić w kolejny dziwaczny gimmick, który tym razem wymyślił ze swoim ojcem (panowie właśnie zażegnali spór). Postać nazywała się Seven, ale pojawiła się tylko raz, bo uznano ją za zbyt mroczną.

Dusty (na) Finish

A co naprawdę pomyślał Dusty? Podobno, gdy pierwszy raz zobaczył Goldusta, krzyknął: O żeż kurwa, mój syn nosi sukienkę! Czy był wściekły, jak przypuszczał Dustin? - nie wiadomo. Ale zszokowany na pewno. Jednak American Dream twierdzi, że szybko pogodził się z wyborem syna. W swojej książce pisze: - Kreacja, którą stworzyli Vince i Dustin była genialna, bo pozwoliła Dustinowi grać na emocjach oraz wyjść z mojego cienia i być zupełnie inną postacią. Byłem z tego dumny. I jeśli ktoś zapyta mnie, jak mogę być dumny z tego, że robił takie rzeczy, odpowiem: bo rozumiem ten biznes.

Dusty naprawdę polubił Goldusta. Kolegom w WCW mówił nawet, że być może wystąpi w teledysku Madonny (mało kto w to uwierzył).

Goldust wrócił do WWF w 2002 roku. Tym razem jako postać komediowa, a nie mroczna.