Czy All Elite Wrestling może zagrozić panowaniu WWE?

Przez ostatnie kilka miesięcy właściwie byłem odcięty od wrestlingu, więc moje zdziwienie było bardzo duże, gdy wracając do śledzenia ulubionej rozrywki sportowej amerykanów, dowiedziałem się, że powstała federacja, która może zagrozić WWE. W pierwszej chwili stwierdziłem, że fani wrestlingu kolejny raz podniecają się zupełnie bez powodu, lecz orientując się trochę w sytuacji, ciężko nie przyznać, że ten projekt ma solidne fundamenty. Nie chodzi mi oczywiście o Cody'ego i Young Bucksów, bo umieszczanie wrestlerów na jakichś ważnych pozycjach na zapleczu zazwyczaj nie kończy się dobrze. Oczywiście twierdząc, że ma to szanse powodzenia, chodzi mi o pana Shahida Khana oraz jego syna Tony'ego. W Polsce w ostatnich tygodniach było bardzo głośno o różnych azjatyckich inwestorach, lecz trzeba przyznać, że akurat ta dwójka to zwyczajnie w świecie poważni ludzie. Shahid Khan osiągnął wielki sukces jako Pakistańczyk w Ameryce, gdzie to wyjechał za lepszym życiem i został miliarderem oraz obywatelem. Żeby przybliżyć jego majątek, wystarczy napisać, ze jest on właścicielem Jacksonville Jaguars w NFL oraz FC Fulham, które gra w angielskiej Premier League. Jego majątek jest szacowany na 6.4 mld dolarów i znajduje się on w setce najbogatszych amerykanów. Można więc stwierdzić, że finansowo AEW jest zabezpieczone bardzo dobrze.

Patrząc na status właścicieli federacji, trzeba przyznać, że wygląda to bardzo dobrze. Trzeba jednak pamiętać, że Vince McMahon to człowiek, któremu wyzwanie rzucił kiedyś jeszcze bogatszy Ted Turner, który w 1991 został wybrany osobą roku tygodnika "Times". Tak więc (przynajmniej na jakiś czas) odrzuciłbym jakiekolwiek spekulacje, że All Elite Wrestling może stać się konkurencją dla imperium McMahona. To z miejsca jest zwyczajnie niemożliwe. Oczywiście, że mogą oni wziąć do rosteru Chrisa Jericho, Cody'ego Rhodesa, Christophera Danielsa czy Kenny'ego Omegę, lecz to nadal jest nic. WWE myśli, czy nie zrobić w main evencie WrestleManii walki między wielką gwiazdą Hollywood (i ich legendą), a wielką gwiazdą MMA (i ich legendą). WWE ma platformę, dzięki której zarabia wielkie pieniądze każdego miesiąca. W końcu WWE ma niesamowitą markę, bowiem przez długie lata współpracowali z wielkimi ludźmi. W ich Hall of Fame obecni są m.in. obecny prezydent Stanów Zjednoczonych oraz Mike Tyson. WWE nie stało się firmą produkującą wrestling, ale czymś o wiele większym. Vince McMahon rzuca wyzwanie NFL, ponownie otwierając własną ligę footballu amerykańskiego. Chyba tylko szaleniec mógłby pomyśleć, że zaszkodzić mu są w stanie Cody Rhodes i Kenny Omega. Po prostu nie jest to możliwe i przez bardzo długie lata nie będzie (o ile te długie lata ich federacja będzie istniała).

Nie zmienia to jednak faktu, że po "upadku" TNA takiego, jakie przez długie lata znaliśmy, nie ma na amerykańskim rynku federacji, która może o sobie dumnie powiedzieć "jesteśmy numerem 2". Oczywiście istnieją Impact Wrestling oraz Ring of Honor. Ta pierwsza jest jednak tylko przykrym wspomnieniem o projekcie, który ściągał Hulka Hogana, by zdetronizować WWE w poniedziałkowe wieczory, a ta druga ma za sobą kilka bardzo słabych lat. Wydaje się, że to kwestia czasu, gdy całkowicie zejdą one z wrestlingowego radaru. Zawsze w historii amerykańskiego wrestlingu musiała być jednak jakaś alternatywa. Pierwotnie było bardzo wiele małych federacji zrzeszonych pod banerem New Wrestling Alliance (i kilka niezależnych), potem, gdy Vince Kennedy McMahon postanowił przerobić dzieło ojca w światowy biznes, pojawił się wielki rywal, jakim był Ted Turner i jego WCW. Vince McMahon wygrał to starcie, ale na gorących popiołach po World Championship Wrestling narodziło się Total Nonstop Action z Jeffem Jarrettem i Panda Energy za sterami. Nie była to już jednak nawet w 10% taka konkurencja, jak ich przodek, mimo że potrafili oni ściągnąć z WWE nawet kilka bardzo dużych nazwisk. To tam przeszedł absolutny main eventer, czyli Kurt Angle, to tam dwa razy trafiał Jeff Hardy, mimo że w WWE miał szanse na absolutny szczyt. Tam pojawiały się legendy, które w latach 90. ciekawiły cały wrestlingowy świat - Hulk Hogan, Mick Foley, Kevin Nash, Diesel, Sting, Ric Flair, Vader czy Eric Bischoff i Vince Russo. Panda Energy jednak nie mogła finalnie utrzymać tego finansowo i projekt ten upadł, promując jednak przy okazji wiele nowych nazwisk, które potem w dużej części przeszły do WWE (AJ Styles, Samoa Joe, Bobby Roode, Austin Aries, Eric Young czy powracający Hardy Boyz). Przez kilka lat przyzwyczailiśmy się do TNA, ale gdy jej zabrakło, powstała poważna pustka na całej scenie wrestlingu. Właściwie doszło do tego, że mamy podział tylko na WWE oraz federacje Indy. Zdecydowanie brakuje organizacji, która weszłaby do poważnej telewizji i którą byłoby stać na dłuższą metę na sprowadzenie znanych nazwisk. Oczywiście Jericho to bardzo dobry początek, ale to zdecydowanie za mało. Jeżeli oprócz kilku takich nazwisk pojawią się sami zawodnicy ze sceny niezależnej, to ten projekt zwyczajnie nie ma żadnych szans. Jak najbardziej może się opierać na Kennym Omedze jako głównej gwieździe, lecz nawet Jeff Jarrett nie zaczynał historii TNA w pojedynkę. Jeżeli jednak właściciele chcą stać się poważnym graczem, to potrzebują telewizji oraz PPV, a co najważniejsze - osób, które będą przyciągać nowych widzów przed ekrany telewizorów. Z całym szacunkiem, ale wątpię, by kimś takim był Cody Rhodes, który nigdy nie przeskoczył bariery main eventu w WWE i według mnie ma dużo mniej talentu niż swój legendarny ojciec, a nawet brat. Bardzo wątpię, by byli nimi też Young Bucksi, którzy jasne, że są rewelacyjnym tag teamem, lecz dla main streamowych fanów wiele nie znaczą. AEW powinno ściągnąć jak najwięcej znanych amerykańskim fanom zawodników, którzy, chcąc nie chcąc, mają przeszłość w WWE. Ktoś powie, że przecież TNA to właśnie robiło, lecz Dixie Carter nie ściągała największych gwiazd konkurencji (oprócz oczywiście Kurta), tylko zawodników, którzy swój szczyt mieli dekadę wcześniej. Hulk Hogan, Ric Flair, Scott Hall, Kevin Nash, Mick Foley to wielkie legendy, lecz wchodząc do ringu tylko i wyłącznie kompromitowali zazwyczaj siebie, jak i pracodawcę. Wszyscy chyba jeszcze pamiętają walkę między Stingiem a Hulkiem Hoganem z jednego z Bound for Glory. Ric Flair, mimo ogłoszenia zakończenia kariery w WWE, w TNA wchodził do ringu po 60-tce, co także było fatalnym pomysłem. Scott Hall odcinał tylko kupony i robił to, co wychodziło mu najlepiej, czyli pił alkohol. Kevin Nash karmił za to swoje duże ego i dziwne, że nigdy nie został tam głównym mistrzem. Został nim za to Mick Foley, co mogło wzbudzić zainteresowanie, lecz tylko na 5 minut, bo było to zwyczajnie słabe.

Trzeba mieć nadzieję, że All Elite Wrestling nie pójdzie tą samą drogą. Chris Jericho niby ma już swoje najlepsze lata dawno za sobą. 48 lat to jednak bardzo wiele, a do tego Y2J chyba nie chce bawić się już w wrestling z tygodnia na tydzień. Pytanie oczywiście jest takie, czy All Elite Wrestling, a raczej osoba, która będzie rządzić federacją, dadzą radę sprowadzić kogoś na serio znanego. Nie chodzi raczej o ludzi pokroju Romana Reignsa, Johna Ceny czy Setha Rollinsa, bo to raczej jest mało prawdopodobne. Jest jednak wielu ludzi, którzy potrafią bardzo wiele, lecz w WWE nie są/byli należycie wykorzystywani i tam mogą zrobić bardzo dużo dobrego. Pierwszym przykładem może być Neville, który miał kilka świetnych miesięcy u Vince'a McMahona, ale wysokie ambicje nakazały mu odejść z federacji. Ponownie dużo mówi się o tym, że odejść z WWE może Dolph Ziggler, a to jest jednak persona bardzo znana oraz dużo potrafiąca. Wyliczanka takich zawodników nie ma oczywiście większego sensu, lecz chcę zwrócić uwagę, że to chyba jedyna droga do prowadzenia walki z WWE. Nie ma sensu sprowadzać weteranów, którzy na dłuższą metę będą tylko pobierać wypłatę. Ważne są postacie, które już w tym momencie są w swoim najlepszym wieku i mogą chcieć pokazać, że za murami WWE są jeszcze lepsi. Oczywiście to wszystko zależy od tego, jak duże finanse będzie chciał przeznaczyć na ten projekt Khan. Na ten moment jednak mam nadzieję, że wszystko będzie się tam układało dobrze i chciałbym, żeby za rok-dwa można było spokojnie powiedzieć, ze All Elite Wrestling to druga największa federacja w Stanach Zjednoczonych. Historia może jednak pobiec w tę stronę, że AEW do tego czasu zniknie z mapy i nikt nie będzie już o niej pamiętał. Czy podobnie dużo nie mówiło się swego czasu o nowym projekcie Jeffa Jarretta o nazwie GFW?